Egun on! Ipv. Bon jour, want we zitten immers tegen de Baskisch / Spaanse grens aan, wat de Franse eensgezindheid een hele andere betekenis geeft. Hier wordt het liefst Baskisch gesproken en zijn alle bewijzeringen 2 talig, waarbij vaak de Franse naam is doorgekrabbeld, kapot geschoten met hagel, of gewoonweg met vanish is verdwenen.
Gaur, aujourdhui, vandaag de Koninginnen rit, 3325hm, die ons zullen voeren over de col de Tourmalet, col d’Aspin en als toetje de col de Peyresourde. BAMMM! Dat gaat aankomen! Er wordt vertrokken in lichte regen, nadat het de hele nacht heeft gegoten. Dirk heeft dit alles vanuit de TGV Mogen aanschouwen en waarschijnlijk heeft hij beter geslapen dan andere van ons 🙁
Enfin op maar de Tourmalet. De aanvang van de klim laat zich meteen voelen, shit nu nog 17,8km? Pfff… Inmiddels trekken de wolken zich samen tot iets wat de Fransen Broullaird, ofwel mist, noemen. Temperatuur daalt met rasse schreden en op de top wordt slechts 7,5gr gemeten. Tijdens de klim zorgt een herder voor oponthoud met zijn vele, vele schapen. Niemand die zich daar druk om maakt, we rijden immers in een zone pastorale waar dieren immers voorrang hebben op alles, alles? Nee fietsjes mogen er fijn tussen door lavreren.
Voor een enkele van ons was dit de eerste kennismaking met de tourmalet, en helaas met weinig zicht op het moois om ons heen. Beenstukken, mouwstukken, regenjacks, het hele arsenaal kwam te voorschijn om aan de super koude afdeling te beginnen. Zeker omdat iedereen nat was van regen en mist.
Op naar de col d’Aspin, na te hebben gelunched in het wereldberoemde wielercafe in Bigore, les deux vallees, oftewel 2 keer vallen volgens sommige van ons….. Bij het verlaten van Bigore kwam zowaar de zon opzetten die on de rest van de dag niet meer in de steek heeft gelaten. Een merkwaardig lokaal tafereel kon worden aanschouwd. Het blijkt in dit gebied een gewoonte te zijn aandacht te vragen voor de vrijgezel. Dmv van gevulde menshoge poppen word een setting gezet en hieruit zou kunnen worden opgemaakt hoe of wat met de vrijgeZel. Enfin d’Aspin op, waar een grijs stel van, pak um beet, 63 en bord ophielden, just married…. Er werd geklapt en gefloten, en Nico die een contract heeft met als laatste eer strijken, dacht verheugd dat dit voor hem bedoeld was…. Zijn gezichie….
Prochain Stationnement, next station, volgende stop col de Peyrsourde… Vol in de zon, een prachtige maar na de eerdere cols bedwongen te hebben, ellendig zwaar. Over de bekende lijn, GPM, Grand Prix Montagne, jaha voor de Strava! De bekende foto’s en vammm naar beneden, naar het mondaine stadje Luchon, bekend om zijn Term(in)aal, gezien de leeftijd op straat ;-), baden. Fantastisch hotel, bediening, en dinner gaf ons echt het gevoel keizers te zijn op de koninginnen etappe. 3 cols van HC, Horse Categorie, in 109km. Het lijkt wel echt de caravaan!
© 2025 Dirk Kanters .
