Om 05.15u gaat de wekker. De afspraak was om 05.30u laden, 06.00u inpakken gereed, snel ontbijtje en pleiten.
Tot en met het inpakken loopt het gesmeerd. Maar als we willen gaan ontbijten blijkt dat de wallen onder de ogen van Mrs le Patron ergens zijn oorsprong vinden: “So früh, so früh” kreunt hij in goed Duits. En dat is ver verwijderd van “So froh, So froh”. Dat laatste ben ik zelf diep in mijn hart: blij dat ik niet meer op de fiets hoef te stappen. En naar ik vermoed de nodige fietsmaten met mij. Rust voor het vermoeide lijf.
Uiteindelijk steken we Mrs Le Patron zelf ook maar een handje toe bij het prepareren van het ontbijt en zitten we om dan 06.30u te ontbijten. Stuffen voor de nodige calorieën is er gelukkig niet meer bij en de meesten houden het op een licht ontbijtje.
De fietsaanhanger getrokken door Toon Sweegers vertrekt als eerste want die heeft het laagste tempo. “Kijk eens, ik rijd weer voorop!” zwelt Thijs van Laarhoven vol trots, wijzend naar zijn fiets die voorop de aanhanger de poort uitrijdt. Zelf ben ik blij met mijn fietsplekje midscheeps want als het in de scheepvaart geldt, geldt het ook voor een aanhanger: in het midden de minste last van de golven.
Na het ontbijt worden de drankbonnetjes opgemaakt. Au, die “demi-litres Affligem” zijn prijzig. Maar als ik zo links en rechts spiek mag ik niet zeuren met mijn schadeformuliertje.
Alle auto’s behalve die met Leon vertrekken zo rond de klok van 07.00u, maar de administratieve afwikkeling tussen Msr La Patron en Leon heeft nog wel wat voeten in de aarde: wat bier op niet bestaande kamernummers wijten we aan het gebrekkige Frans van onszelf. De cultuur van de Franse slag en die van de Hollandse zuinigheid worden minnelijk samengesmolten en even later stapt dan ook Leon in na laatste aanbevelingen over het pimpen van de Website van het Pension met materiaal van Tourclub Mierlo.
We spreken af in Beaune zoals we dat ook op de heenweg hebben gedaan. Al snel komt het bericht dat de auto van Frank van den Bosch en Nico Verschuren als een gedesoriënteerde duif weer de Alpen is in gevlogen in de richting van Grenoble en zeker een uur extra vertraging heeft opgelopen.
Onderweg mengen we ons in het retourverkeer van Alpe duZes en maken we opeens deel uit van hun thuiskaravaan. Allemaal Nederlandse kentekens met racefietsen achterop en bovenop en dat schept een band. Sommige namen zijn nog duidelijk te herkennen aan naam en nummers op de fiets en veelvuldig groeten we onze medeweggebruikers dan ook op geheel persoonlijke wijze met naam en toenaam. Hulde aan iedereen die daar de berg op is gestoempt voor het goede doel. Omgekeerd zal niemand beseffen dat we stiekem ons eigengereide koersje hebben gereden ter meerdere eer en glorie van onszelf en dat moeten we maar vooral zo laten.
Frank en Nico geven aan dat we niet op hun hoeven te wachten in Beaune. We tanken in Beaune en duiken het voor ons inmiddels bekende Carrefour-restaurant in.
Nog een laatste pitstop net in Luxemburg voordat we de file induiken van een uur ivm wegwerkzaamheden. Op naar de soep van Sophie, de vrouw van Dany Daar aangekomen staat de soep te dampen. We warmen ons aan de gasterrasverwarmer want met 20 graden buitentemperatuur weten we niet meer zo goed raad.
Als om ca 21.30u de laatsten aankomen reshuffelen we fietsen en bagage weer naar eigenaar en gaat iedereen zijns weegs.
Adieu fietscornuiten, met speciale dank aan Leon van de Vondervoort.
Tot volgend jaar.!
